Tida var koma for å sleppe til vêrane slik dei fekk gjere sitt. Hadde dei visst kva som venta hadde det nok vore enklare å sanke dei...
Dagen starta med å få opp ledenot. Mykje tungt arbeid, men då er det kjekt å ha ein assistent som ein kan delegere arbeidet til.
|
Dei sei at den lettaste børa er kunnskap. Då må ein starte tidleg for å få erfaring. |
|
Snø er det ikkje mykje av ute på øyane, so sjølv rimen på marka i november må nyttast. |
Etter at ledegjerdet var kome på plass kunne vi starte å drive vêrane. Dessverre var dei både vansklege å få auge på og i god form.
|
Speiding i motlys |
Heldigvis fekk vi hjelp av nokre karar frå ei nabobesetning som skulle kjøpe vêrlammet vi hadde plukka ut. Dette kom godt med og ikkje lenge etter var alle dei 5 vêrane og vêrlammet fanga.
|
Ein sliten vêr tek ein pust i bakken |
Dyra vart so frakta til hamna og vidare med båt til Uksnøya. Det venta 100 søyer på dei.
|
Kjenner dei lukta av søyer no når vi nærmar oss land? |
|
Eigne kvite vêrmerkjer er eit krav i merkeforskrifta |
|
Ein skvett medisin mot innvollsmakk før dei vart slept. |
|
Vêrane tek eit overblikk frå steingarden |
Det gjekk ikkje lenge før dei fann flokken med søyer, og resten er som dei sei historie.
Kjempefin blogg, Daniel! Masse flotte bilde og artigt å lese!
SvarSlettMor
Tusen takk for det! Vi får håpe at det ikkje berre er ei mor som kan elske sida :)
SvarSlett